Από την Σουηδία και την Oscar θα πεταχτούμε σε μια γειτονική χώρα, την Δανία. Εκτός του ότι πήρε τελικά το Oscar της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, έχει εντυπωσιάσει διεθνώς φίλους της μπύρας.
Στην Κοπεγχάγη συγκεκριμένα είναι η έδρα της Amager Bryghus, μιας ζυθοποιίας που βρίσκεται σε μια γραφική βιομηχανική γειτονιά, κοντά στην πρωτεύουσα και στο αεροδρόμιο της πόλης Taarnby. Τα γραφεία δε αυτής της ζυθοποιίας, χρησιμοποιούνται και για καταφύγια σε περίπτωση αεροπορικής επιδρομής.
Οι ιδρυτές αυτής της επιχείρησης, ο Morten Valentin Lundsbak και ο Jacob Storm, φίλοι και συνεργάτες, με το που ίδρυσαν την εταιρία τους, σπούδασαν την τέχνη της ζυθοποιίας από την Σκανδιναβική Σχολή Ζυθοποιίας, όπου και πήραν και το δίπλωμά τους.
Η φιλοδοξία τους να παρασκευάζουν μπύρα με αγνά υλικά, χωρίς προσθετικά για την ωρίμανση της μπύρας και γενικότερα χωρίς προϊόντα που βοηθούν την επιτάχυνση σε διάφορες διαδικασίες στην παρασκευή μπύρας. Για περισσότερες πληροφορίες, ρίξτε μια ματιά εδώ.
Διάλεξα την Soft Dookie από την Amager Bryghus και πάμε για λεπτομέρειες………
Αφρός, σκούρος καφέ, γεμάτος και καμαρωτός στην αρχή, στην συνέχεια ανοίγει τόνο και γίνεται σκούρος μπεζ και αρχίζει να κατακάθεται.
Το χρώμα της μπύρας είναι σκούρο, σκοτεινό καφέ, που μπορείς να το πεις και μαύρο.
Το γεμάτο σώμα με την κρεμώδες αίσθηση, δίνουν ένα επιπλέον ατού σε αυτή την μπύρα.
Στο τέλειωμα της διακρίνω ότι η μπύρα αυτή δεν είχε καμία σχέση με την μπύρα που είχα δοκιμάσει, με το που την άνοιξα.
Δεν χρειάζεται κατά την γνώμη μου ψυγείο τώρα τον χειμώνα, πίνεται ευχάριστα σε θερμοκρασία 13-16 βαθμούς κελσίου. Μπορείς να την συνοδεύσεις με κάτι γλυκό, για να ισορροπείται η γεύση, μιας και είναι κάπως πικρή.
Το αλκοόλ σιγοντάρει σε όλο αυτό το πάντρεμα υλικών και γεύσεων, άλλωστε το 10,4% δεν είναι και λίγο.
Πάμε στο ψητό τώρα…. Άρωμα, μια γλυκιά ζεστή αίσθηση ένιωσα όταν πλησίασα την μύτη μου στο ποτήρι, όπα, εδώ κάτι καλό υπάρχει σκέφτομαι. Βανίλια και καφές σε όλο το μεγαλείο τους, φοβερό ταίριασμα είπα και συνέχισα.
Το άρωμα της με προϊδέασε για κάτι γλυκό, αλλά η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική.
Πρώτη γουλιά , η θερμοκρασία της μπύρας η οποία μόλις έχει βγει από το ψυγείο, η γεύση είναι ξερή – πικρή.
Αφήνω την μπύρα λίγο να πάρει θερμοκρασία δωματίου και ξαναδοκιμάζω. Μεγαλείο….. Ο καφές και εδώ πρωταγωνιστεί, η βανίλια επίσης. Ξεχωρίζω και λίγο γεύση μόκας και απογειώνομαι.
Στο τέλειωμα της διακρίνω ότι η μπύρα αυτή δεν είχε καμία σχέση με την μπύρα που είχα δοκιμάσει, με το που την άνοιξα.
Το αλκοόλ σιγοντάρει σε όλο αυτό το πάντρεμα υλικών και γεύσεων, άλλωστε το 10,4% δεν είναι και λίγο.
2 σχόλια:
Παρέλαση εθνικοτήτων, χωρών και σχολών ζυθοποίησης βλέπω αγαπητέ Νικόλα από το νησί της Σάμου!! Δανία λοιπόν για σήμερα και μιλάμε για μια ανερχόμενη και συνεχώς εξελισσόμενη δύναμη στο χώρο της μπύρας, αφού οι μικροζυθοποιίες εκεί δείχνουν να έχουν πάρει το ρόλο τους σοβαρότατα ...
Η Amager μάλιστα εχει ήδη εδώ και καιρό βγάλει καλό όνομα στην πιάτσα! Σε δυο μήνες από τώρα θα έχω τη χαρά να δοκιμάσω αρκετές ετικέτες της κατά τη διάρκεια του μίνι ταξιδιού μου στην Κοπεγχάγη και με αυτή σου την παρουσίαση μου έδωσες χρήσιμες πληροφορίες για την Soft Dookie ...
Στην υγειά σου Νίκο και συνέχισε την υπεύθυνη και όμορφη δουλειά που κάνεις χαρίζοντάς μας τέτοιες αξιολογες δημοσιεύσεις, ειδικά μάλιστα για ετικέτες άγνωστες εντελ'ως στο ευρύ κοινό της μπύρας!
Cheers!!!
Φίλε μου Mixo σε ευχαριστώ για μια ακόμη φορά για τα καλά σου λόγια. Παράλληλα σε ζηλεύω που θα έχεις την ευκαιρία για το μίνι ταξίδι που θα κάνεις. Όντος οι μικρό ζυθοποιίες στην Δανία είναι αξιοζήλευτες για το έργο τους. Η Amager είναι σημαιοφόρος στην Δανία και έχει καταφέρει με την ποιότητα που διαθέτει, να εντυπωσιάζει το ευρύ κοινό της μπύρας. Σου εύχομαι να περάσεις καλά και να δοκιμάσεις όσες περισσότερες ετικέτες μπορείς.
Δημοσίευση σχολίου