Chimay Bleue





Και ξαφνικά εκεί που καθόμασταν ήσυχα και ωραία, ακούγαμε μουσική και χαζεύαμε τις  αστραπές από την τζαμαρία, γίνεται ένα τσαφ και κόβεται το ρεύμα. Στην αρχή επικράτησε πανικός, μέχρι να βρούμε τα απαραίτητα (κεριά, σπίρτα, φακό) για να δώσουμε λίγο φωτισμό για να βλέπουμε, το άγχος ήταν περισσότερο για τον μπέμπη. Αφού βρήκαμε τα ρεμέτζα μας  και είδαμε ότι ο πιτσιρικάς ήταν μια χαρά, χαλαρώσαμε και άρχισε σιγά-σιγά να μας αρέσει όλη αυτή η κατανυχτική ατμόσφαιρα, με τα κεριά και τα κηροπήγια  να φωτίζουν ήρεμα τον χώρο.  Εκεί μου ήρθε στο νου ότι έχω στην μπυρό -κασέλα μια μπύρα που θα συμπλήρωνε το όλο σκηνικό.

Πρόκειται για μια Belgian Strong Ale, μοναστηριακή, με βαθύ κόκκινο χρώμα και 9% αλκοόλ, που νομίζω ότι όλοι οι φανατικοί φίλοι της μπύρας γνωρίζετε.


Ας δούμε όμως και λίγο την ιστορία της μονής και των μοναχών που παρασκευάζουν αυτή την καταπληκτική μπύρα.

Από το 1862 οι Κιστερκιανοί μοναχοί της Chimay έχουν αναπτύξει πετυχημένα στην περιοχή τους μονάδες παραγωγής μπύρας και τυριών για να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των ιδρυμάτων τους, αλλά και για την διατήρηση της απασχόλησης στην ευρύτερη περιοχή τους.  Η μεγάλη αγάπη και η αφοσίωση  τους σε αυτό που κάνουν ήταν και είναι το μυστικό της επιτυχίας τους, στο να κάνουν γνωστή και επιτυχημένη την μπύρα τους.

Το έργο των μοναχών για μεγάλο χρονικό διάστημα, κατ 'ουσία ήταν η καλλιέργεια στον τομέα αυτό, αλλά πρόσφατα η εργασία αυτή επεκτείνεται σε ελαφρά βιομηχανία, και ιδίως των τροφίμων και των γεωργικών δραστηριοτήτων.

 Με αυτό τον τρόπο, στο βόρειο τμήμα της χώρας, ζυθοποιούν  μπύρα για πολλούς αιώνες.

Η Μονή της Scourmont δημιούργησε  διάφορες βιομηχανίες και  έγινε ο κύριος πάροχος απασχόλησης στην περιοχή στην οποία εισέφερε ένα ισχυρό δυναμισμό.

Ας πούμε και λίγα λόγια για την γεύση της, πιστεύω ότι οι περισσότεροι από εσάς την έχουν δοκιμάσει, εγώ θα σας πω την δική μου εντύπωση. Καταρχήν μου έκανε εντύπωση το άρωμα της, που σε πρώτη φάση μου θύμισε παλαιωμένο ξύδι με φρούτα που σιγά-σιγά μετατρεπόταν σε κόκκινο κρασί. Ο αφρός της, χρώματος μπεζ, στην αρχή είναι μπόλικος στην συνέχεια υποχωρεί αρκετά. Η γεύση της μου δίνει κάτι από πικρή σοκολάτα, όχι πολύ έντονα και μετατρέπεται σε μια πικρή επίγευση αλλά με απόλυτο ισορροπημένο τελείωμα. Η δική μου προσωπική άποψη είναι ότι η μπύρα αυτή μπορείς να την ευχαριστηθείς με συνοδεία φαγητού αλλά και μόνη της.

Εκτός από την Chimay Grande Reserve, υπάρχουν η Chimay Tripel και η Chimay Premier, που θα τις δοκιμάσω στο μέλλον